گفتم كه دوستت دارم گفتي كه باور نداري گفتم اين كلمه را از حفظ        نمي گويم

از ته دلم مي گويم گفتي دلم را نيز باور نداري سكوت تلخي كردم و از ته دلم

 آه كشيدم مدتي سكوت با چشماني خيس و قلب شكسته

 گفتي كه تو قلبم را شكستي ، گفتم كه قلبت شكسته نشد ، احساست در

هم شكست گفتي سكوت كن ميخواهم گريه كنم  من نيز سكوت كردم      و

 با گريه تو نا آرام شدم و اشك ريختم

 گفتي بي خيالي از اشكهايم ،چيزي نگفتم ، و باز سكوت و يك آه

تلخ گفتي كاش كه عاشق نمي شدم ، گفتم عاشقي همه اين دردها را دارد

 گفتي خسته شدي از همه كس ، گفتم من با تو مي مانم گفتي

خيلي تنهايي ، گفتم كسي كه عاشق است تنهايي را نمي شناسد

 و باز گفتي تنهايي ، گفتم كسي كه عاشق است قلب يارش بايد

 همان تنهايي او باشد گفتي كه اين حرفايت تكراري است

 گفتم به جز تكرارش راهي نيست